To nie "twój urok". W tak nietypowy sposób może się też objawiać choroba Hashimoto

Hashimoto, znane również jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, to jedna z najczęstszych chorób autoimmunologicznych, które diagnozuje się u kobiet. Dotyka coraz młodsze osoby, choć najczęściej chorują na nią kobiety po 40. roku życia i objawia się tym, że organizm zaczyna atakować własne komórki tarczycy, prowadząc do jej stopniowego uszkodzenia i niedoczynności.  

Co ją wyróżnia? Przede wszystkim to, że przez bardzo długi czas może rozwijać się w taki sposób, że objawy bardzo łatwo pomylić z nieuregulowaną pracą hormonalną lub przepracowaniem. W związku z tym wiele kobiet dowiaduje się o tym, że są chore zupełnie przez przypadek - np. podczas rutynowych badań krwi lub podczas rozwiązania problemów z zajściem w ciążę.  

Z chorobą nierozerwalnie związane jest określenie "osobowość hashimoto". Choć nie funkcjonuje jako formalna diagnoza medyczna, coraz częściej pojawia się zarówno w publikacjach specjalistycznych, jak i na forach. Używa się go, by opisać charakterystyczny zestaw objawów psychicznych, które nierzadko towarzyszą tej chorobie.

W związku z tym hashimoto potrafi mocno odbić się zarówno na życiu zawodowym, jak i prywatnym. Osoby, które wcześniej tryskały energią i z łatwością realizowały codzienne obowiązki, mogą zacząć odczuwać wyraźny spadek motywacji i problemy z organizacją dnia. 

W pracy trudności z koncentracją i zapamiętywaniem informacji często prowadzą do irytacji i zniechęcenia, a w relacjach międzyludzkich pojawia się tendencja do izolowania się i trudność w budowaniu bliskości. Są to objawy, które niewiele osób łączy z chorobą tarczycy, a mają realny wpływ na codzienne funkcjonowanie. Wśród nich można znaleźć takie, których nie połączyłoby się z chorobą tarczycy.

Kobiety z hashimoto bywają wobec siebie surowe, czują ciągłe niezadowolenie z efektów swojej pracy czy wyglądu. Zdarza się, że oceniają też innych bardziej ostro niż zwykle. To objaw, który łatwo przypisać "wymagającej naturze", ale w rzeczywistości może sygnalizować stan zapalny organizmu wpływający na nastrój i postrzeganie rzeczywistości.

Nadmierne analizowanie, przewidywanie katastrof i poczucie nieustannego zagrożenia często kojarzy się z cechami osobowości lękowej. Tymczasem przy hashimoto układ nerwowy jest szczególnie wrażliwy na spadki hormonów tarczycy, a te z kolei wpływają na neuroprzekaźniki. Stąd uczucie napięcia, które nie ma wyraźnej przyczyny - jakby mózg był ustawiony na tryb alarmowy bez konkretnego powodu.

"Zawsze byłam przewrażliwiona" - mówią kobiety, które przez lata tłumaczyły tym zdaniem trudności w radzeniu sobie z krytyką, głośnym otoczeniem czy presją. Tymczasem przy hashimoto ciało może reagować intensywniej na bodźce zewnętrzne - zarówno fizyczne, jak i te psychiczne. To nie słabość ani "taka uroda", a często objaw związany z przewlekłym stanem zapalnym i wpływem hormonów na układ nerwowy.

Zdarza się również, że choroba Hashimoto rozwija się po traumatycznym wydarzeniu, jakimi są np. rozwód, utrata pracy czy toksyczny związek. Wiele osób nie łączy ze sobą tych faktów, a tymczasem stres może być czynnikiem zapalnym. Organizm "przestawia się" wtedy na tryb walki i zaczyna atakować też tarczycę. W takich przypadkach kobieta słyszy, że "to tylko stres", a tymczasem w tle rozwija się choroba.

Nagłe ataki złości, płaczu czy frustracji bywają błędnie przypisywane cechom charakteru, PMS lub "takiemu temperamentowi". Tymczasem u kobiet z hashimoto emocje potrafią zmieniać się jak w kalejdoskopie - od euforii po apatię w ciągu jednego dnia. Brak stabilności emocjonalnej może mieć związek z fluktuacjami hormonów, które zaburzają pracę całego układu nerwowego.

To jedno z najczęstszych złudzeń - że wszystko, co się czuje, wynika z charakteru. Z kolei zmęczenie przypisuje się pracy, drażliwość napięciu przedmiesiączkowemu, problemy z koncentracją szybkiemu tempu życia, a lęk - wrażliwej naturze. Tymczasem hashimoto często rozwija się po cichu, a jego objawy zrzucane są na barki "troskliwej perfekcjonistki", która chce wszystkim dogodzić i nigdy nie ma czasu dla siebie. Kiedy więc warto się zaniepokoić i pomyśleć, że winna może być choroba? Po pierwsze, gdy pomimo przespanej nocy nadal brakuje ci energii. Warto także zauważyć, w którym momencie emocje wymykają ci się spod kontroli bez wyraźnego powodu, a głowa wydaje się przytłoczona "mgłą" - trudno ci się skupić, podejmować decyzje, a nawet logicznie myśleć. Niepokojące może być również to, że przybierasz na wadze mimo zdrowej diety, twoje ciało wydaje się "ociężałe", a nastrój coraz częściej oscyluje między apatią a lękiem.

Jeśli obserwujesz u siebie takie symptomy i czujesz, że coś jest nie tak, to dobry moment, by zbadać tarczycę. Wystarczy skierowanie od lekarza rodzinnego na podstawowy panel hormonalny: TSH, FT3, FT4, a także przeciwciała anty-TPO i anty-TG. Do postawienia diagnozy przydaje się też USG tarczycy, które może wykazać charakterystyczne zmiany zapalne. Hashimoto można kontrolować, ale najpierw trzeba je rozpoznać - i przestać tłumaczyć sobie, że to "tylko taki charakter".

Źródła:

• https://www.niddk.nih.gov/health-information/endocrine-diseases/hashimotos-disease
• https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/hashimotos-disease/symptoms-causes
• https://www.thyroid.org/hashimotos-thyroiditis/

CZYTAJ TEŻ:

Taka skóra to objaw problemów z tarczycą. Hashimoto widać też na dłoniach

Demaskują choroby tarczycy. "Złota szóstka" diagnostyki schorzeń tarczycy

Zaburzają równowagę hormonalną, rozregulowują pracę gruczołów. Otaczasz się nimi codziennie